Zespół Szkoły Podstawowej i Przedszkola w Otfinowie

Gorzyce czy Gorzejów?

W 1244 roku Gorzejów należał do rycerza Świętopełka u Jana Długosza w ,,Księdze dochodów benefiejów diecezji krakowskiej z roku 1529’’ wymienione są jednocześnie Gorzyce i Gorzejów w parafii Otfinów. Nie wiadomo do końca czy Gorzejów to Gorzyce, ponieważ równie dobrze Gorzejów był utożsamiony z Wolą Żelichowską. Gorzejów - leżał niedaleko Kłyża i Żelichowa – identyfikowany z Gorzycami i występującymi w tej formie po raz pierwszy w 1359 roku. Miejscowości o charakterystycznej końcówce ,,ce’’ (np. Gorzyce, Siedliszowice) powstały wcześnie, o czym może również świadczyć lokalizacja w pobliżu rzeki (tj. Dunajec). Możemy określić rok powstania w przybliżeniu Gorzyce (1244), Hubenice (1390), Janikowice (1341), Pierszyce (1396), Siedliszowice (1464). Jeśli chodzi o Otfinów to ze względu na starożytność wezwania kościoła (św. Piotra i Pawła) można odnieść nawet do XII wieku.

 W roku 1359 Król Kazimierz Wielki przeniósł Gorzyce z prawa polskiego na niemiecki.

Ligęzowie – właścicielowie Gorzyc

Jan Ligęza w 1400 roku wymieniony jest jako właściciel Gorzyc i nabywca Dąbrowy Tarnowskiej. Gorzyce mające już folwark, który powstał mniej więcej w 1400 – 1530 roku, jeszcze w pierwszej połowie XV wieku były centrum dóbr Ligęzów na obszarze powiśla dąbrowskiego. Nie wiadomo z jakiego powodu nastąpił upadek Gorzyc i dlaczego Ligęzowie przenieśli swój dwór do Dąbrowy Tarnowskiej. Miało to miejsce w końcu XV wieku lub z początkiem XVI wieku.

Powodzie w Gorzycach

W lipcu 1774 roku oraz w sierpniu klęska nawiedziła pola i pastwiska Gorzyc, przerywając wał między Bieniaszowicami a Pałuszycami. Woda ponownie zalewała wieś w 1839, 1840 roku a Dunajec przerywał również w 1775, 1786, 1813, 1823 roku.

W 1846 roku dużą śmiertelność zwłaszcza w Gorzycach spowodowała ,,ferbis nervosa’’, jak zwano tę chorobę w kronice parafii.

Pożar

Nie tylko powodzie nawiedzały naszą wieś, gdyż w styczniu 1872 roku paliły się Gorzyce. Nie wiadomo jakie szkody wywołał pożar.

Okupacja austriacka

Jesienią w 1914 roku wojsko austriackie bardzo zniszczyło okolice dąbrowskie. Częściowemu zniszczeniu uległy Gorzyce. Najbardziej zniszczony został Otfinów, gdzie drewniane domy zostały rozebrane na budowę mostów i okopów, spłonął gminny spichlerz, dom ubogich, szkoła, budynek gminny oraz kościół i plebania – ogółem 20 domów. Zginęło 30 osób, a kilka odniosło rany.

Pozycja rolna w 1928 r.

Gorzyce – 524,9 ha

Otfinów – 163 ha

Siedliszowice – 156 ha

Dąbrowa Tarnowska – 349 ha

Olesno – 470 ha

Żabno – 61 ha

Wybory – 1938r.

W wyborach głosowało z Gorzyc 144 osób z 825 uprawnionych (17%), a w Otfinowie 563 osoby z 1126 uprawnionych (50%)

Szkolnictwo

W 1921 roku w Gorzycach istniała szkoła 1-klasowa, a od 1925 roku 2-klasowa. Szkołą kierował Bolesław Banek w latach 1906 – 1914.  W czasie okupacji hitlerowskiej w Gorzycach tajnie nauczano. W roku 1925 było 164 uczniów, a w roku 1930 – 113. Od września 1970 roku w Gorzycach rozpoczęła działalność filia Społecznego Ogniska Muzycznego. Dzieci i młodzież uczyły się grać na fortepianie, akordeonie i gitarze.