Zespół Szkoły Podstawowej i Przedszkola w Otfinowie

Adam Pluta
SP Otfinów
III miejsce

Z rodziną

Kiedy się rodzisz, życie zaczynasz,
Nie jesteś w próżni.
Jest twa rodzina.

Gdy świat poznajesz, uczysz się mowy,
Wypowiesz „mama”
I rośniesz zdrowy.

Gdy po raz pierwszy na rower wsiadasz,
Tata pomoże.
To nic, że spadasz.

Gdyś jest bezsilny, wpadasz w kłopoty,
Brat cię obroni.
Pamiętaj o tym.

Gdy świat cię kusi, a pustka w głowie,
Zaufaj siostrze.
Coś ci podpowie.

Gdy szukasz swojej życiowej drogi,
Rodzice wesprą.
Jesteś im drogi.

Gdy ci jest smutno, łkasz do poduchy,
Dziadkowie przyjdą.
Dadzą otuchy.

W rodzinie znajdziesz miłość i wsparcie.
To jest dla ciebie mocne oparcie.

Karolina Baran
PG Otfinów
III miejsce

Razem

Aby zawsze był rodzinny dom i ojczyzna,
którą się ma, nie wybiera,
aby Bóg połączył w jedną drogę nasze ścieżki,
byś do innych mógł docierać.

Razem przez rzeki egoizmu,
razem przez mosty zerwane do braci,
miłować trzeba nawet nieprzyjaciół,
życia na spory i wojny nie tracić.

Zapatrzeni nie w siebie, lecz w brata
idźmy przez życia koleje,
z Bogiem połączymy swe serca,
niech cały świat wypięknieje.

Pod górę, we mgle i w nieznane,
przez radość i przez krzyż,
gdy obok serce kochane,
łatwiej nam będzie iść.

Zjednoczeni z sobą, solidarni z niebem
dzielmy się sercem jak chlebem.
Słońca jedności nic nam już nie zaćmi,
bo wszyscy ludzie są braćmi.

Karolina Baran
PG Otfinów
Abyśmy byli jedno…

O Karolino, Patronko moja,
kto Ciebie wzywa, nie zginie,
boś Ty wybrana, Błogosławiona,
chluba jest nosić Twe imię.

Ty byłaś córką tarnowskiej ziemi,
tu gdzie Dunajec i Wisła,
pamięć o Tobie tu zawsze żywa,
jesteś nam droga i bliska.

Byłaś przykładnym dzieckiem w rodzinie,
w rytm modlitw Twe serce biło,
byłaś aniołem na łez dolinie,
z Toba się bliźnim lżej żyło.

W świecie wrogości, obojętności,
chlebem się serca dzieliłaś,
uczyłaś zwykłej ludzkiej bliskości,
przykładem życia służyłaś.

Z Bogiem i ludźmi trwałaś w jedności,
służyłaś innym w potrzebie.
O Gwiazdo Ludu, wzorze czystości
pamiętaj o nas tam w niebie.

Przez śmierć męczeńską w komunii z Bogiem,
na zawsze z Nim zjednoczona,
zakwitłaś lilią za nieba progiem
Ty, nasza Błogosławiona.

Dziewczęca głowa Twa, Karolino,
jaśnieje nimbem świętości.
Ucz nas żyć z ludźmi, prowadź do Boga,
byśmy z Nim trwali w jedności.

Kwiaty nadziei siej w naszych sercach,
niech ich ogrody nie więdną,
abyśmy byli jedną rodziną,
abyśmy byli jedno.